Revalideren

Covid Genieten Onthaastenindekeuken Revalideren Rustmomentje

Onthaasten op Thassos, my second home

Eindelijk weer op Thassos na een bijzonder jaar kan ik wel zeggen. Ik wil er niet te veel over uitweiden, maar er is veel gebeurd het afgelopen jaar en ik betrapte mezelf erop dat ik iets te weinig voor mezelf heb gezorgd (zeg maar gerust een beetje boel). En dat is de korte versie. Misschien dat ik er later meer over vertel, maar nu wil ik er even niets over kwijt.

Mijn longcovid is helaas nog niet verdwenen… tja is dat wel reēel zul je je afvragen? Vooral omdat ik niet echt goed voor mezelf heb gezorgd. Sporten lukt nog steeds niet, mijn dagelijkse dingen en werken kosten me eigenlijk te veel energie wanneer ik eerlijk ben. Soms vervloek ik ‘t dat het nog niet gaat zoals ik wil… wil het universum mij iets vertellen? Vast wel, maar ik heb het nog niet gehoord of wil het nog niet horen. Welke van de 2 is waar?

Dat ik weer op een kruispunt sta is me wel duidelijk. Wat ik heb geleerd het afgelopen jaar is dat ik nu echt de tijd moet (ja, daar is dat moeten weer, pfff) nemen om te herstellen en er ook de tijd voor mag nemen. Het mezelf gunnen om niet meer de hele dag aan te staan en op zoek te gaan naar datgene waar ik blij van word. Ja, dat willen we allemaal toch? Tijd om te onthaasten en te gaan voelen waar ik naar toe wil, iets waar ik nu echt de tijd voor ga nemen.

Liefs Jenn

Covid Genieten Long-Covid Revalideren Rustmomentje

De Mooie Schuur in Udenhout

Vandaag heb ik de mogelijkheid gekregen om op een mooie inspirerende plek in Udenhout te flexwerken in De Mooie Schuur. Wat een rust heerst er hier. De vibe is goed, de lunch is heerlijk en Anouk is een geweldige gastvrouw. Dit is ook een fijne plek voor een heisessie of vergadering met je bedrijf. In de wei achter het veldje liggen de schaapjes lekker te relaxen. Zelfs op deze regenachtige dag, is het er heerlijk vertoeven.

Maar ondanks deze rust zijn er voor mij te veel prikkels. Door de stilte zijn de geluiden voor mij juist méér aanwezig. Gewoon een praatje met elkaar, telefoongesprekken, een stoel die naar achteren schuift en het geluid van het koffieapparaat (die overigens heerlijk is).

Ik kan nog steeds niet geloven dat deze kleine dingen mij zo overprikkelen. Vroeger had ik daar helemaal geen last van. Vandaag is dus niet mijn dag, zou ik maar zeggen. Mijn plannen laten nog even op zich wachten. Morgen start weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Alles op z’n tijd. Onthaasten en op tijd mijn rust nemen, dat is voor nu The Key!

Liefs Jenn

Covid Genieten Revalideren Rustmomentje

Onthaasten & long covid

Gezonde lunch in de tuin, gewoon omdat het mag.

Onthaasten is voor mij erg belangrijk. Op tijd mijn rust nemen met o.a. lekker koken, dat voor mij als meditatie is. Alleen nu ik long covid heb, moet ik rust nemen. En ‘moeten’ is een woord waar ik niet zoveel mee kan.

Nooit gedacht dat het mij zou overkomen, maar hier zit ik dan. Net terug na 3 maanden sabbatical uit Kenia kreeg ik begin april 2022 covid. Ik was heel moe en dacht: ik moet er gewoon aan wennen dat alles hier weer anders is. Iedereen wil van alles van je, het is hier veel kouder, dus ik ging gewoon door met sporten en werken. ‘Komt wel weer goed’ el positivo die ik ben.

Een paar weken daarna was ik nog steeds niet lekker, heel moe, kortademig, veel koortsstuipen… Op naar de huisarts. Bleek ik een longontsteking te hebben! Antibiotica erin en na een week waren de ontstekingenswaarden weer normaal. Helaas lieten mijn gezondheid en energielevel echt te wensen over. Ik bleef moe en voelde me net een oud omaatje. Weer naar de huisarts en inmiddels bij de fysio gestart met long covidrevalidatie. Fijn dat het er is, maar o o o, wat was dat een confrontatie voor me. Mijn kracht was nog maar 1/3 van wat het was en mijn conditie liet echt te wensen over, nog niet de helft van wat ik eerst kon. Erg verdrietig verliet ik de fysio. Op het station in de zon op een bankje heb ik zitten huilen. Waarom ik, waarom overkomt mij dit?

2 dagen heb ik me echt heel vervelend en verdrietig gevoeld en daarna dacht ik: Jenn, dit is dé kans om eens echt goed na te denken over wat je wilt gaan doen met de 2e helft van je leven. Mijn werk als PA wilde ik al een tijdje niet meer doen (lees jaren). Maar wat dan wel… Waar word ik nu echt blij van? Iets om de komende tijd tijdens mijn herstel over na te denken. Ik zie het als een cadeautje om dit te mogen doen, ondanks dat ik me vaak te moe voel om iets te doen. Die balans ga ik wel vinden (moet ik vinden 😉 ) en ik heb er vertrouwen in. Stap voor stap ga ik komen daar waar ik behoor te zijn.

Net mijn lunch gemaakt. Zooo fijn dat ik daar nu alle tijd voor heb. En ik probeer elke keer weer een feestje van mijn maaltijd te maken. Genieten met een hoofdletter G. Liefs Jenn